In het eeuwig denkend brein
van Flap Konijn
ontstond vaag een gedachte.
Het leven was beroerd.
Iedereen zat af te wachten
wat de toekomst brengen zou.
Gezelligheid was op zijn plaats.
Dus huppelde hij optimistisch
door het bos naar Baas de Haas.

Zeg Baas zei Flap,
wordt het niet eens tijd
voor wat vrolijkheid?
Zullen we een feestje geven?
Hmmm... zei Baas narrig.
Hoe wou je dat doen?
Niemand heeft er toch nog poen.
Joh Baas, we zijn met velen
gewoon allemaal samen delen!

Zo sprak overtuigend Flap.
Vruchten overal genoeg,
maken we met zijn allen sap.
Nootjes van de bomen,
Knabbels en schnabbels van 't veld.
Wie heeft het nou over geld?
Tja... als je het zo bekijkt
denk ik dat het me wel wat lijkt,
zei Baas de Haas.

Je houdt het niet voor mogelijk,
maar Flap zou Flap niet zijn
of binnen een maand
had hij zijn festijn.
De locatie was niet duur.
Zelfs gratis in een luxe schuur.
Gregorius, de oude Gier
speelde heel graag voor portier
om entree te heffen
en hij keurde het publiek.

Trommelhaasjes maakten muziek.
De kippen die op hun stokken zaten,
deden, onder leiding van Hendrik Haan,
hun best als clowns en acrobaten.
Er was een reuze ambiance.
Iedereen die wilde dansen.
Achter de drukke bar
stond, volledig in de war,
vrijwilligster Sophietje Schaap
de drankjes in te tappen.

Wat zij niet wist,
was dat deze drankjes
waren gemengd met gist.
Ze borrelden van de alcohol.
Dààrom had iedereen zo'n lol.
Enfin, zij hield het niet meer bij
en riep Flap Konijn terzij.
't was jouw idee en nu
zit ik er mooi mee.

Welnee, zei Flap, ik help je wel.
Weet je wat ik doe?
Ik roep Clara de Koe,
dat is niet zo'n dom schaap als jij.
Je snapt, Sophietje was niet blij.
Ze trok haar schort uit en wilde gaan.
Robertus Ram zei toen spontaan:
kom ook feesten, laat ze begaan.
Blijf nou nog het is gezellig toch?

Dat zei ook Pim de Pauw,
maar die was al aardig blauw.
Haar antwoord was: hoepel allemaal op,
want Sophie had een harde kop.
Gregorius Gier had bij de deur intussen
last van heel veel mussen.
Oh, heremetijd oh, gutte gut,
wat moest hij toch met al dat grut.
Ze wilden allemaal naar binnen.

Net als menig muis
kwamen ze af op het feestgedruis.
Kan ik helpen? vroeg Eddie Egel
een beetje onvast met een kegel!
Laat maar zitten Egel, zei de Gier.
Allemaal nog veel plezier.
Ik ga er vandoor
op de ezelsrug van Isedoor,
dat heb ik al besproken.

Wie, wat waar? zei Isedoor
daar kom ik hier niet voor.
Ik ben ook een beest
dat recht heeft op een feest.
Heerlijk balken aan het ende.
Wat moet ik met jullie ellende.
Dus Gregorius beste Gier,
ik neem jou niet mee.
Ik blijf nog even.

Je gaat maar vliegen
naar jouw familie Weltevree.
Of desnoods lopen
met je aasgierengedrag.
Was dat jouw gezag?
Nou uh... ik probeerde toch
mussen en muizen
buiten de deur te sluiten
sommigen kon ik niet omheen.

Helaas... de discussie heeft nooit
een eind gevonden.
Wat als een feest begon
eindigde als een luchtballon.
Er waren er maar een paar
die tevreden waren weliswaar.
Niet Flap Konijn en niet Baas Haas.
De grote organisatoren...
Die zijn nu nog even dwaas.

Alles was zo goed bedoeld.
Ruzie was het resultaat.
Nog steeds voor niemand wat soelaas.
Ik geloof al lang niet meer in Sinterklaas!

En jullie?

18-03-2010